WSPOMNIENIA Z ERASMUS+ I PORYWAJĄCA HISZPANIA… – Zespół Szkół Budowlanych w Opolu

WSPOMNIENIA Z ERASMUS+ I PORYWAJĄCA HISZPANIA…

Mimo iż od powrotu z Hiszpanii upłynęło trochę czasu, chcielibyśmy przedstawić Wam nasz pobyt w tym cudnym kraju. Czas ten upływał na pracy i na odpoczynku. Uczniowie doskonalili swoje umiejętności zawodowe, językowe i międzykulturowe. Wzięli też udział w warsztatach językowych. Uczniowie profilu aranżacji wnętrz poznawali nowe programy służące ich pracy, natomiast uczniowie technikum budownictwa doskonalili kompetencje zawodowe z zakresu prac wykończeniowych.

Wyjątkowo bogaty mieliśmy również program kulturalny. Udało nam się zwiedzić wiele ciekawych miejsc:

– muzeum Pabla Picassa – (Museo Picasso Málaga) położone jest w samym centrum miasta. Prezentuje stałą kolekcję prac artysty, które powstały na przełomie 80 lat jego życia. W obiekcie prezentowane są także wystawy czasowe, których tematyka bywa bardzo szeroka. W skład kolekcji wchodzi ponad 230 dzieł, które zostały stworzone w latach 1892-1972. Wszystko to rozmieszczone w 11 salach pozwala zaobserwować, w jaki sposób Picasso łamał stare kanony sztuki i nadawał swym pracom całkiem nowych znaczeń. Dotyczy to oczywiście nie tylko obrazów. Pablo Picasso był artystą wszechstronnym i choć kojarzony jest głównie z malarstwem, to z powodzeniem realizował się także w grafice, rzeźbie i ceramice.

– Alcazaba – ten mauretański pałac-twierdza został zbudowany w XI wieku na życzenie króla Badisa z Grenady. Idealnie dopasowuje się do ukształtowania terenu, wykorzystując wzgórze jako wzniesienie. Składa się z 2 koncentrycznych części. Zewnętrzna jest niższa. Obiekt wewnętrzny służy jako lokalizacja Pałacu.

– zamek Gibralfaro – to zamek zbudowany w latach 756-780 z rozkazu emira Kordoby Abd-al-Rahmana I na fundamentach fortyfikacji fenicko-punickiej w celach obronnych portu Malaka przed atakami piratów. Był to okres umocnienia władzy na półwyspie Iberyjskim przez Maurów odpowiedzialnych za rozkwit Malagi jako portu oraz ośrodka budowy okrętów. Duża część zabudowań zamku Gibralfaro pochodzi z czasów Yusufa I z dynastii Nasrydów, podczas panowania którego zbudowano wiele elementów Alhambry w Granadzie, a której mała replika Alcazaba w Maladze leży u podnóża zamku.

– Katedra La Encarnación (Wcielenia) zwana La Manquita – jeden z najważniejszych zabytków miasta. Wieża południowa i fasada główna są niedokończone. Znajduje się w starej części miasta. Budowla znajduje się tam, gdzie istniał meczet-Aljama. Prace rozpoczęto w pierwszej połowie XVI wieku w stylu gotyckim na zlecenie Królów Katolickich i kontynuowano w XVII i XVIII wieku. Posiada własne ogrody i wspaniałe patio. We wnętrzu katedry można dostrzec wpływy renesansowe i barokowe. Na uwagę zasługują przede wszystkim stalle chóralne (XVII w.) w nawie głównej, a zwłaszcza dzieło rzeźbiarskie Pedra de Meny. Interesujące są również kaplice, jak na przykład kaplica Wcielenia, od której katedra wzięła swoją nazwę.

– Centre Pompidou – Centre Pompidou Malaga to filia francuskiego muzeum sztuki nowoczesnej i współczesnej, które dzięki ogromnemu zainteresowaniu pozostała tu dłużej niż początkowo zakładano. Otwarto je w marcu 2015 roku w obecności hiszpańskiego premiera Mariano Rajoya oraz francuskiej minister kultury Fleur Pellerin. Muzeum posiada stałą wystawę, która gromadzi dzieła artystów uporządkowanych w pięć obszarów tematycznych: Autoportrety (m.in. Kees van Dongen oraz Pierrick Sorin), Ciało polityczne (m.in. Peter Klasen, Sigalit Landau), Ciało w kawałkach (m.in. Tony Oursler, Pablo Picasso), Człowiek bez twarzy (m.in. Giorgio de Chirico, Li Yongbin) oraz Metamorfozy (m.in. Rineke Dijkstra, Pablo Picasso).

– Ogród Historyczno-Botaniczny La Concepción – posiadłość La Concepción należała do markizów Casa Loring od 1850 do 1990 roku, kiedy to została zakupiona przez Radę Miasta Malagi. Właściciele uczynili z niej centrum życia towarzyskiego Malagi i stworzyli imponujący park, w którym sadzili egzotyczne gatunki przywiezione przez flotę handlową z Ameryki, Filipin i Australii. To romantyczny ogród z krętymi alejkami, stawami, wodospadami i strumykami. Może poszczycić się bujną roślinnością subtropikalną i wspaniałymi okazami figowców, palm i spektakularnych aurakariów. Na szczególną uwagę zasługuje tu także Muzeum Loringiano, mała świątynia w stylu doryckim, oraz znajdująca się w pobliżu pałacu piękna pergola porośnięta glicynią.

Udało nam się również wybrać na wycieczkę do miejscowości Nerja, na jedną z bajecznych plaż Morza śródziemnego, po drodze zwiedzając Cueva de Nerja – jedną z największych atrakcji turystycznych całego wybrzeża Costa del Sol. To jaskinia w górach Sierra de Tejeda położona tuż obok miejscowości Nerja w Andaluzji. Uważana jest za największą tego typu atrakcję w Hiszpanii – liczy ponad 7 tysięcy metrów kwadratowych. Oraz jedną najciekawszych! Mimo że do jej odkrycia doszło dopiero w 1959 roku, to dziś miejsce to cieszy się dużym zainteresowaniem turystów. Nic dziwnego, jej stalaktyty i stalagmity sięgające czasów prehistorii robią niesamowite wrażenie!

Czas naszego wyjazdu zbiegł się z tygodniem przed świętami Wielkiej Nocy. Okres Wielkanocy w Hiszpanii nazywa się Semana Santa, czyli Święty Tydzień, którego początek przypada na Niedzielę Palmową. Gdy w Polsce trwa okres przygotowań do świąt, w Hiszpanii są one już w pełni celebrowane. Od niedzieli do niedzieli, w większości miast organizowane są procesje będące najważniejszym elementem obchodów. Wydarzenia te odbywają się z ogromnym rozmachem, a udział w nich jest jedną z tradycji w Hiszpanii. Mieliśmy okazję zobaczyć taką procesję, a widok ten był rzeczywiście niezwykły.

Na zakończenie pobytu zobaczyliśmy też pokaz flamenco. Sztuka ta łączy w sobie śpiew, taniec i akompaniament muzyczny (znane jako cante, baile i toque), a wywodzi się głównie z Andaluzji i regionów takich jak Murcja i Estremadura. Jest swoistą manifestacją kulturową o wielowiekowej historii (niektórzy eksperci datują jego początki na XVIII wiek, kiedy zaczęło zyskiwać na popularności). Jest najbardziej reprezentatywną odmianą folkloru andaluzyjskiego i jedną z najsłynniejszych form wyrazu artystycznego w Hiszpanii. To rzeczywisty znak identyfikacyjny wielu społeczności, takich jak romska grupa etniczna, który jest przekazywany z pokolenia na pokolenie poprzez rody artystów, członków rodziny, stowarzyszenia flamenco, różne ważne festiwale oraz coraz liczniejsze szkoły i kluby flamenco, tak zwane tablaos.

Nie można też zapomnieć o czasie wolnym – popołudniach spędzanych na plażach Malagi, również najsłynniejszej z nich, La Malagueta.

Wyjazd był wyjątkowo udany w każdym z obszarów – uczestnicy zdobyli sporo wiedzy zawodowej, poznali kulturę Hiszpanii, poćwiczyli język angielski i zapoznali się z podstawami języka hiszpańskiego. Zadania zawodowe wymagały od nich, by dobrze współpracowali w grupie, by rozwiązywali konflikty i chodzili na kompromisy, rozwinęli więc również kompetencje społeczne i osobiste.

Staż ten dowiódł po raz kolejny, że warto realizować projekty zawodowe Erasmus+, ponieważ przynoszą one wszechstronne korzyści dla ich uczestników.